Ένας τελειόφοιτος της Ψυχολογίας

Ένας τελειόφοιτος της Ψυχολογίας.

έπρεπε να κάνει μια εργασία για τα δυνατά συναισθήματα. Ο επιβλέπων καθηγητής του συνέστησε να αποφύγει τους ανθρώπους των πόλεων, πολλά λόγια και λίγη ουσία και να ψάξει για πηγές στην ύπαιθρο. Μια και δυο, παίρνει τα βουνά και σ` ένα χωριό στην Πίνδο εντοπίζει ένα γεροντάκι που καθόταν μοναχό του.

-Γεια σου παππού... μπλα μπλα μπλα ...θυμάσαι να μου πεις μια
φορά που να σου `τύχε κάτι και να χάρηκες ΠΟΛΥ;

Ο γεράκος σκέφτεται, σκέφτεται...

-Μια φορά, πριν πολλά χρόνια ένας γείτονας-Θεός σχωρεστον -έχασε
ένα πρόβατο στο βουνό. Μαζευτήκαμε λοιπόν καμία δεκαριά νοματαίοι, βγήκαμε στο βουνό, βρήκαμε το πρόβατο, το γαμ@@@@@ και το φέραμε πίσω.

(-Αυτό δεν μπαίνει στην εργασία...για να ξαναδοκιμάσω)

-ωραία...μήπως θυμάσαι καμιά ΑΛΛΗ φορά, που να `γίνε κάτι ΑΛΛΟ
και να χάρηκες ΠΟΛΥ;

Ξανασκέφτεται ο γεράκος....

-Μια άλλη φορά, ένας άλλος γείτονας-Θεός σχωρεστον κι αυτόν-έχασε την κόρη του στο βουνό. Ε, μαζευτήκαμε καμιά εικοσαριά άντρες, βγήκαμε στο βουνό, ψάξαμε, τη βρήκαμε, τη γαμ@@@@@ και τη φέραμε πίσω.

(-σε λάθος κατεύθυνση ψάχνω, ας αλλάξω θέμα)

-ωραία, παππού...τώρα να σε ρωτήσω κάτι άλλο...θυμάσαι να μου πεις
αν σου έτυχε ποτέ τίποτα που να ντράπηκες ΠΟΛΥ;;;

Ο γεράκος πέφτει σε βαθιά περισυλλογή...το βλέμμα χαμηλωμένο...και
τελικά, με ύφος μεγάλης ένοχης,:

-Μια φορά χάθηκα στο βουνό........